مطالب اینترنتی

پلتفرم‌های موبایل همیشه به‌خاطر برخی از محدودیت‌‌های خود شاید نتوانند در همه سبک‌های بازی، راحتی موردنیاز را برای گیمرها فراهم کنند. طبیعی است که تجربه آثاری مثل فوتبال یا بازی‌های شوتر روی گوشی‌های هوشمند، هر قدر هم که سازندگان روی المان‌های کنترلی وقت گذاشته باشند، هیچگاه نمی‌تواند به اندازه اجرای همین بازی‌ها روی کنسول لذت‌بخش باشد. با این حال، در برخی موارد هم قضیه کاملا برعکس می‌شود. کافی است نگاهی به محبوبیت دیوانه‌وار بازی Clash of Clans در سال‌های اخیر بیندازید تا متوجه شوید که برای بازی‌های استراتژیک و مدیریتی، موبایل‌های هوشمند یکی از ایده‌آل‌ترین پلتفرم‌های در دسترس به شمار می‌روند؛ سبکی که پس از سال‌ها گوشه‌نشینی در کامپیوترهای خانگی، بالاخره یک خانه جدید هم برای خود پیدا کرده است تا ایده‌های جدیدتری را شاهد باشیم که راحت‌تر از گذشته اجرا می‌شوند و سریع‌تر از قبل هم در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرند. بازی اندروید و آیفون Project Highrise، ساخته استودیو Kalypso، تجربه جالبی است که ایده‌های تازه‌ای هم در آن به چشم می‌خورد و در ابتدا نیز کاملا ما را مجذوب خودش می‌کند، اما همین که تازه چم و خم کار دستمان می‌آید و سروکله زدن با خواسته‌های متفاوت بازی را یاد می‌گیریم، گاه و بیگاه سنگ‌های ریز و درشتی جلوی پای‌مان می‌اندازد که حسابی از دست سازندگان کفری می‌شویم؛ هرچند که شیرینی گیم‌پلی اجازه نمی‌دهد دست از بازی کردن برداریم.

بازی به شما نشان می‌دهد که حتی مدیریت یک آپارتمان کوچک و چند طبقه هم کار آسانی نیست

بازی‌های شبیه‌ساز به قدری گسترده شده‌اند که دیگر کمتر شغلی را می‌توان یافت که یک بازی براساس آن ساخته نشده باشد؛ از شبیه‌ساز هواپیما که جزو قدیمی‌ترین‌ها است بگیرید تا شبیه‌ساز بز که همین چند سال پیش منتشر شد و در عین عجیب بودنش مورد استقبال هم قرار گرفت. با این حال، همیشه شهرسازی و ساخت یک تمدن مدرن و جدید از صفر، یکی از عامه‌پسندترین موضوعاتی بوده است که بازی‌های استراتژیک به خود دیده‌اند. بازی موبایل Project Highrise نیز دست روی همین مبحث گذاشته است، اما کمی متفاوت‌تر و جزئی‌تر از آثار مشهوری مثل Sim City که گستردگی دیوانه‌کننده‌ای را دربر می‌گرفتند. پراجکت هایرایز، به جای اینکه مدیریت یک شهر بزرگ را به شما بسپارد، کمی مقیاسش را کوچک‌تر کرده و مدیریت آپارتمان‌ها یا مجتمع‌های تجاری بزرگ را شبیه‌سازی می‌کند. بازی سعی دارد تا با در نظر گرفتن تمام مشکلات و چالش‌هایی که می‌تواند برای یک مدیر ساختمان پیش بیاید، شما را با موقعیت‌هایی واقعی روبه‌رو کند که در برخی موارد هم موفق ظاهر می‌شود، اما خب نه به اندازه کافی.

Project Highrise به طور کلی دارای دو حالت بازی مرحله‌ای و سندباکس است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در حالت Scenarios که مراحل زیادی را شامل می‌شود، شما این اختیار را دارید که از میان ساختمان‌های موجود در نقشه، یکی از آن‌ها را انتخاب کنید و ماموریت‌های تعیین‌شده را با موفقیت به انجام برسانید. هر کدام از ساختمان‌ها علاوه بر اینکه کاربری متفاوتی دارند، اهداف مربوط به آن‌ها نیز متفاوت است. برای مثال وقتی یکی مجتمع مسی بزرگ را در اختیار می‌گیرید، باید ضمن گسترش و افزایش امکانات، حواستان به راحتی ساکنان و میزان رضایت آن‌ها هم باشد. ماموریت‌هایی که شما موظف به انجامش هستید، در حقیقت از امضای قراردادهایی ناشی می‌شود که خودتان انتخاب می‌کنید؛ قراردادهایی که باید هنگام انتخاب‌شان حسابی حواستان را جمع کنید که قادر به انجامش باشید؛ وگرنه کل پول‌تان به هدر می‌رود و هیچ چیز هم در مقابل به‌دست نخواهید آورد. در واقع، با اتمام قرارداد است که شما پول دریافت می‌کنید و باید این را در نظر بگیرید که هزینه‌های شما نباید از میزان پولی که دریافت خواهید کرد، بیشتر باشد.

بخش سندباکس پول بی‌نهایتی در اختیارتان قرار می‌دهد تا رویاهای خود را عملی کنید

بالانس کردن دخل و خرج در بازی، مهم‌ترین و چالشی‌ترین بخش گیم‌پلی است که قبل از خرج کردن هر یک دلار، باید حتما بازگشت آن را در نظر بگیرید. تمام ساخت‌ و سازهای شما زمانی تبدیل به منبع درآمد می‌شود که آن را برای مقاصد مختلف اجاره دهید و به‌صورت روزانه پول دریافت کنید. نکته‌ای که شما باید در نظر داشته باشید، مخارج روزانه‌ای است که تجهیزات ساختمان روی دست‌تان می‌گذارند. برای مثال وقتی برای یک آپارتمان کوچک به جای راه‌پله از آسانسور استفاده می‌کنید، مخارج روزانه شما تا حد زیادی بالا می‌رود و عملا شکست شما در چنین پروژه‌ای قطعی خواهد بود، اما در مقابل، فاکتورهای دیگری جز سوددهی نیز ملاک هستند که باعث می‌شود تا پیچیدگی بازی بیشتر شود؛ شاخص‌هایی مثل میزان لوکس بودن مجتمع که گاهی اوقات بالابردن آن جزو موارد قرارداد هم محسوب می‌شود. دقت به جزئیات در چنین بخش‌هایی، باعث می‌شود که بازیکن با یک دنیای کاملا واقعی مواجه شود و برای هر حرکتش نقشه حساب‌شده‌ای بریزد که اساس و پایه چنین بازی‌های مدیریتی است و استودیو کالیپسو به خوبی از پس این بخش برآمده است. اما هر قدر که گستردگی در موارد مدیریتی بالا است، میزان تنوع در ساخت‌وسازها و المان‌هایی که می‌تواند در این مورد استفاده قرار بگیرد، پایین است. به طور کلی چون شما ظاهر ساختمان‌ها را مشاهده نمی‌کنید امکان کار کردن روی چنین جزئیاتی از شما سلب می‌شود و از طرفی امکان اجرای ریزه‌کاری‌های مختلف در بخش داخلی نیز چندان گسترده نیست و به چند مورد تابلو و مجسمه و کاغذ دیواری خلاصه می‌شود که رضایت‌بخش نیست. این مسئله به‌ویژه در حالت سندباکس که ماموریتی وجود ندارد و شما می‌خواهید ایده‌آل‌ترین طرح‌های خود را پیاده کنید، بیشتر به چشم می‌آید و باعث می‌شود تا حالت سندباکس که پول بی‌نهایتی هم در اختیار شما قرار می‌دهد، نتواند آن‌طور که باید سرگرم‌کننده باشد.

فاکتورهای مختلفی وجود دارند که باید حواستان به همه آن‌ها جمع باشد تا مجتمع ایده‌آلی برای ساکنین خود فراهم کنید

تنوع بازی در زمینه ساختمان‌هایی که در اختیار شما می‌گذارد بالا است و قراردادهایی که در این زمینه از شما درخواست می‌شود نیز کاملا متفاوت است. از طرفی هر کدام از مجتمع‌هایی که در دست می‌گیرید، با توجه به نقشه شرایط مختلفی دارند. برای مثال شما ابتدا از محله‌های ارزان قیمت‌تر و معمولی کار را آغاز می‌کنید، اما در ادامه و با باز شدن قفل مربوط به دیگر مناطق، می‌توانید ساختمان‌های لوکس و با امکانات بالا را در اختیار بگیرید که به مراتب بودجه زیادی در اختیارتان قرار می‌دهند. البته روش دیگر برای جذب بودجه استفاده از وام‌های فراهم‌شده است که در شرایط بحرانی می‌توانند به دادتان برسند؛ هرچند که هزینه جاری شما را با افزایش قابل‌توجهی روبه‌رو می‌کنند. به طور کلی، بازی سعی کرده است از روش‌های مختلفی مثل بالا و پایین کردن میزان اجاره‌های دریافتی یا اجرایی کردن قراردادهای ساده یا همین دریافت وام‌های کلان، امکان متعادل کردن دخل و خرج‌های شما را فراهم کند که در عین جذابیت، به پیچیدگی و واقعی‌تر بودن بازی هم کمک می‌کند و تجربه جالبی را برای‌تان فراهم می‌آورد.

با اینکه گرافیک بازی از لحاظ هنری زیبا است، اما از نظر فنی ایراداتی مثل افت فریم‌های چند ثانیه‌ای، به گیم پلی ضربه می‌زند

یکی از ریزبینی‌های بازی، تهیه پیش‌نیازهای مربوط به هر مکانی است که شما درصدد اجاره دادن آن هستید. برای مثال، اگر می خواهید یک رستوران ایجاد کنید، باید از قبل انشعاب گاز و برق آن را فراهم کرده باشید تا بتوانید محل را اجاره دهید، اما مسئله مهم‌تر این است که شما پیش از آن، منابع ذخیره انرژی را در زیرزمین مجمتع بسازید. حال فرض کنید که شما محل را اجاره می‌دهید و پس از چند ثانیه داد و قال‌های مستاجر شما مبنی بر نبود امکانات ضروری شروع می‌شود و شما بایستی خیلی سریع و قبل از اینکه مستاجر محل را ترک کند و خرج اضافی روی دست‌تان بگذارد، شرایط موردنیاز را فراهم کنید، اما اینجا است که بازی یکی دیگر از ایراداتش را رو می‌کند. به طور کلی، شما کنترلی روی کارگرها ندارید و نمی‌توانید تعیین کنید که آن‌ها اول از همه به کدام قسمت رسیدگی کنند و گاهی اوقات شرایطی پیش می‌آید که اولویت ساخت برخی چیزها بیشتر می‌شود، اما عدم کنترل روی کارگرها معادلات شما را به هم می‌ریزد. در واقع بازی سعی کرده که هوش مصنوعی را جایگزین دستورات شما بکند، اما مشکل اینجا است که این هوش مصنوعی در تشخیص اولویت‌ها نمی‌تواند به اندازه بازیکن کارآمد باشد و همین مسئله باعث ضربه به گیم‌پلی بازی می‌شود.

بازی آیفون و اندروید Project Highrise با اینکه یک اثر دو بعدی است که گرافیک واقع‌گرایانه‌ای را ارائه نمی‌دهد، اما از لحاظ به‌کارگیری رنگ‌های متنوع، سایه‌زنی‌های عالی و استفاده از جزئیات دقیق در به تصویر کشیدن اشیا مختلف، واقعا فوق‌العاده ظاهر می‌شود. هر قدر که بیشتر در واحدهای مجتمع خود زوم می‌کنید، علاوه بر اینکه جزئیات قابل مشاهده بیشتر می‌شود، رنگ‌بندی‌های زیبای بازی نیز لذت تجربه آن را بسیار بیشتر می‌کند. با این حال از نظر فنی یک ایراد بزرگ در بازی وجود دارد و آن‌هم افت نرخ فریم به صفر به مدت چند ثانیه است که حسابی من را کلافه کرد. جدا از اینکه به هنگام ذخیره بازی به‌صورت اتوماتیک، همه چیز متوقف می‌شود و با این یکی می‌توان کنار آمد، اما گاهی اوقات در میانه ساخت و ساز برای چند ثانیه بازی قفل می‌کند و متاسفانه این چیزی است که تقریبا هر ۵ دقیقه یک‌بار در بازی شاهد آن هستیم و به شدت می‌تواند شما را اذیت کند. جدا از این، از لحاظ موسیقی نیز بازی شرایط قابل‌قبولی ندارد. در طول تجربه بازی فقط صدای یک ساندترک به گوش می‌رسد که آن هم به قدری آرام و کم صدا است که واقعا ممکن است در حین بازی پلک‌های‌تان سنگین شود و ناگهان با صدای زنگ مربوط به پایان یک روز کاری از خواب بیدار شوید.

در مجموع، بازی موبایل Project Highrise را می‌توان اثر سرگرم‌کننده‌ای دانست که برای کسانی که به بازی‌های شبیه‌ساز و مدیریتی علاقه‌مند هستند، قطعا تجربه جذابی خواهد بود. بازی سعی می‌کند تا روش‌های متنوعی برای سروکله زدن با چالش‌های مختلف برای شما فراهم کند، اما این وسط برخی آزادی‌های جذاب را هم از شما سلب می‌کند و در برخی موارد جانبی نیز دچار لغزش‌هایی می‌شود که در نهایت ممکن است به از دست رفتن بازیکن بینجامد، اما با این حال محتویات و تعداد مراحل بازی به قدری هست که اگر توانستید از مشکلات آن چشم‌پوشی کنید، برای مدت زیادی شما را مشغول خود نگه‌ خواهد داشت.